Książkowe Zacisze
Witaj na blogu drogi czytelniku. Jeżeli jesteś tu nowy, to chcielibyśmy żebyś został z nami na dłużej.

KSIĄŻĘ MGŁY


Gdy nocą Max odkrywa w ogrodzie posągi artystów cyrkowych, zaczyna odczuwać niepokój. Sytuacja staje się jeszcze bardziej tajemnicza, gdy rodzina Carverów znajduje dziwne filmy zmarłego mieszkańca domu. Max w nowym miejscu zaprzyjaźnia się z Rolandem, który opowiada mu historię zatopionego statku. Od dziadka Rolanda, starego latarnika, dowiaduje się również o mrocznym i złym Księciu Mgły.

Tematyka:
tajemnice; mroczne zagadki; legendy; magia; katastrofa morska; śmierć; przyjaźń
Fabuła:
nudna; męcząca
Brutalne sceny:
brak
Sceny erotyczne:
brak
Wulgaryzmy:
brak
Ryzyko występowania łez:
brak
Czy warto mieć ją na półce:
nie

Zdecydowanie wolę opowiadać o książkach, które mi się podobają, ale jak już przeczytałam coś, co mnie zawiodło, to dla równowagi trzeba o tym napisać.

Twórczość Zafóna poznałam dzięki serii Cmentarz Zapomnianych Książek, którą, mimo trudnych początków, bardzo dobrze wspominam. Niestety, kolejne spotkanie z tym autorem okazało się porażką i przy „Księciu mgły” strasznie się wynudziłam.

Po klimatycznej okładce i całkiem ciekawym opisie, spodziewałam się czegoś mrocznego oraz pełnego magii. Sam Zafón na początku wspomina, że historia jest skierowana głównie do młodszego czytelnika, ale mnie to nie zraziło i byłam do niej pozytywnie nastawiona. Jednak szybko dotarło do mnie, że w moim przypadku ta książka się nie sprawdzi i gdyby nie fakt, że jest naprawdę cienka, to dałabym sobie z nią spokój.

„Książę mgły” opowiada o rodzinie, która ze względu na wojnę, postanowiła się przeprowadzić. Państwo Carverowie wraz z trójką swoich dzieci, kupują dom na wybrzeżu Atlantyku, zamieszkiwany dawniej przez małżeństwo, którego syn utonął. W domu zaczynają się dziać dziwne rzeczy, a na rodzinę wkrótce spada pierwsze nieszczęście.

Wydawać by się mogło, że będzie to niepokojąca i wciągająca opowieść, ale niestety tak nie jest. Momentami coś jakby zaczynało się dziać, robiło się mrocznie, jednak po chwili czar prysł i znów było po prostu nudno. Od samego początku nie mogłam się wczuć w tę książkę, a w trakcie jej czytania zdążyłam dogłębnie przemyśleć swoje życie i jeszcze przeanalizować kilka innych powieści. Brnęłam w nią głównie ze względu na to, że drugi raz nie odważyłabym się po nią sięgnąć i w głębi duszy miałam też nadzieję, że akacja jakoś się rozkręci. Niestety, nie rozkręciła się.

Sądzę, że „Książę mgły” nie jest złą książką, ale od razu widać, że został napisany z myślą o młodszym czytelniku. Lubię styl tego autora i podziwiam jego pomysłowość, lecz tą książką nie zdobył mojego uznania. Bardzo podobał mi się pomysł na tajemniczy cmentarz z posągi cyrkowców, dziwny kot oraz mroczne filmy dawnego mieszkańca domu, jednak to wszystko zginęło we mgle nudy i dziecinności. Zabrakło mi w tej książce nutki strachu i jakiegoś krwawego zwrotu akcji. Zdaję sobie sprawę, że po wprowadzeniu takich zmian, to już nie byłaby książka dla dzieci, dlatego rozumiem, że autor nie mógł sobie na to pozwolić.

„Książę mgły” to powieść zdecydowanie nie dla mnie, dlatego nie zamierzam kontynuować tej trylogii i zostanę jednak przy twórczości Zafóna, skierowanej do starszego czytelnika.

„Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą.
 I bez tego będą cię prześladować.”

Ocena Pauliny: 4/10

                                                                                                                      Paulina

4 komentarze:

  1. Kurczę, rzeczywiście opis jest świetny, a okładka piękna. Szkoda, że książka jest słaba. Trzeba ją sobie odpuścić.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja niestety się zawiodłam i osobiście nie polecam.
      ~Paulina

      Usuń
  2. Dzięki za tę recenzję, bo miałam sobie kupić tę książkę, a teraz już wiem, że nie warto ;)
    Pozdrawiam! http://literacki-wszechswiat.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że mogłam pomóc :) Lepiej kupić coś porządnego ;D Pozdrawiam!
      ~Paulina

      Usuń