RYWALKA

 

LISTOCENZJA z rodziny magicznych #nierecenzji się wywodzi, choć niczym kot, własnymi ścieżkami chodzi. Rządzi się własnymi prawami, nie przejmując się powtórzeniami. Niekiedy interpunkcję olewa - opisuje, jak czuje, nie tak, jak trzeba. Jest zlepkiem myśli, spostrzeżeń, zachwytów, pocztówką z podróży do książkowych bytów.
Historia jej powstania prosta, mało znana: twórczością pierwszej Czarownicy zainspirowana. Z drugiej Czarownicy zaklęcia zrodzona; trzeciej Czarownicy w pełni poświęcona.
Czasem brak jej sensu, czasem trochę smęci; czasem zauroczy, niekiedy zniechęci.
Popada chwilami ze skrajności w skrajność, więc czytasz Przybyszu na własną odpowiedzialność! :)

"PARABATAI to przyjaciel, który wybrał sobie Ciebie na swojego najlepszego przyjaciela, który uczynił waszą przyjaźń czymś trwałym. Taki ktoś na pewno Cię lubi i z pewnością nigdy nie będzie chciał przestać się z Tobą przyjaźnić." (Parabatajka = spolszczony Parabatai)

 W dzisiejszej listocenzji o książce...

• niepokojącej, wciągającej, z piekła rodem
• z wulgaryzmami
• raczej bez scen erotycznych
• raczej bez scen brutalnych
• bez ryzyka łez
• którą miło mieć na półce
• którą poleca 8/10 matek, żon i teściowych
  
  Droga Parabatajko,

miał być ślub.
I wesele też.
Już zaprosiła gości!
Dopięła ostatni guzik, pozwoliła sobie na chwilę radość i... trach!
Ktoś odpiął guzik?!
Czyżby...
JEGO MAMUSIA.

Zamknij oczy, odpręż się i wyobraź sobie taką sytuację:
Ty kochasz jego, on kocha Ciebie.
Wszystko ładnie, pięknie, kwiatki kwitną, ptaszki śpiewają, miłość rośnie wokół nas.
Jest tylko jeden, zasadniczy problem.
Jego matka kocha go za bardzo, a Ciebie za bardzo... nienawidzi.

Gdy on patrzy jest milutka i słodziutka, ale poczekaj, niech no się tylko odwróci!
Nakłada Ci cały talerz żarcia na siłę, smuci się, że nie dojadłaś, a po chwili daje wszem i wobec do zrozumienia, że jesteś gruba. Wtrąca się, mąci, dokopuje Ci na każdym kroku, oczywiście tak, żeby z boku wyglądało to na niewinne przejawy troski. Włazi z buciorami w wasze życie, odciąga go od Ciebie, udaje przed światem obłożnie chorą, a gdy nikt nie patrzy, wrednie się do Ciebie uśmiecha.

Stara, kłamliwa jędza.

Tylko dlaczego on wierzy jej, a to Ty wychodzisz na kompletną wariatkę?

Cóż to za podle popaprana książka...
Aż strach nie polecić!

Rywalka to historia wcielonego zła, ukrytego w ciele niepozornej, starszej pani. Znajdziesz tu zacny trójkącik miłosny w składzie: ona, on i jego mamusia. Zaczyna się niewinnie, ale potwór szybko się rozkręca i akcja nabiera rumieńców. Na brak wrażeń narzekać nie można, gdyż szanowna pani matka dba o nieustanny dopływ burzliwych emocji, a ślepy syneczek dodatkowo podnosi ciśnienie. Nóż sam się ostrzy, a frustracja głównej bohaterki wylewa się na czytelnika. Rodzinna sielanka...

Miałam mnóstwo teorii spiskowych w związku z zakończeniem, ale nawet nie śmiałam podejrzewać autorki o coś TAKIEGO. Powiem tak: kolejnych książek tej Pani na pewno sobie nie odpuszczę!

Rywalka to powieść pochłaniająca bez reszty i mocno zaskakująca. Uświadamia, jak bardzo człowiek potrafi być ślepy na rzeczywistość, gdy oskarżenie pada na ukochaną osobę. Daje do myślenia i trochę otwiera oczy, dzięki czemu może być przestrogą dla przyszłych żon, matek... i teściowych przede wszystkim! 

Rywalka do późna nie pozwoliła mi zgasić światła, a za karę, że jednak padłam przed finałem, bezwzględnie zwlekła mnie z łóżka bladym świtem (a wiesz, że ostatnio nie tak łatwo mnie wyciągnąć z wyra przed 8...).
Czyż nie jest to najlepszy dowód, że warto?
Książka, która wygrywa ze snem = książka, którą powinnaś przeczytać!

Zatem zanim zachce Ci się białej sukni... lepiej po nią sięgnij. Podziękujesz później ;)

"Czasami zdarza się coś, czego nie sposób zrozumieć. Staramy się znaleźć jakiś powód, uzasadnienie, ale odpowiedź nie zawsze istnieje. Tak już po prostu jest."

Twoja P.

Za ślubną przestrogę dziękuję wydawnictwu
OTWARTE