SKAZA

 

LISTOCENZJA z rodziny magicznych #nierecenzji się wywodzi, choć niczym kot, własnymi ścieżkami chodzi. Rządzi się własnymi prawami, nie przejmując się powtórzeniami. Niekiedy interpunkcję olewa - opisuje, jak czuje, nie tak, jak trzeba. Jest zlepkiem myśli, spostrzeżeń, zachwytów, pocztówką z podróży do książkowych bytów.
Historia jej powstania prosta, mało znana: twórczością pierwszej Czarownicy zainspirowana. Z drugiej Czarownicy zaklęcia zrodzona; trzeciej Czarownicy w pełni poświęcona.
Czasem brak jej sensu, czasem trochę smęci; czasem zauroczy, niekiedy zniechęci.
Popada chwilami ze skrajności w skrajność, więc czytasz Przybyszu na własną odpowiedzialność! :)

"PARABATAI to przyjaciel, który wybrał sobie Ciebie na swojego najlepszego przyjaciela, który uczynił waszą przyjaźń czymś trwałym. Taki ktoś na pewno Cię lubi i z pewnością nigdy nie będzie chciał przestać się z Tobą przyjaźnić." (Parabatajka = spolszczony Parabatai)

 
W dzisiejszej listocenzji o książce...

• treściwej, pełnej tajemnic, ciał i zwrotów akcji 
• z wulgaryzmami 
• pozbawionej scen erotycznych 
• ze scenami brutalnymi 
• bez ryzyka łez 
• którą warto mieć na półce 
• którą poleca 7/10 chełmżan
  
  
  
  Droga Parabatajko,

On wrócił.

Jedno jezioro skute lodem.
Dwa ciała.
Pozornie żadnej zbrodni.

W rzeczywistości więcej ofiar niż ktokolwiek mógłby podejrzewać…

Komisarz Bernard Gross nie wierzy, że to przypadek. Rusza tropem dwóch zagadkowych śmierci, które łączy czas i miejsce, a może nawet coś więcej…

„Czasami wcale nie to, co mamy, czyni nas nieszczęśliwymi,
ale to, czego nam brakuje.” 

Co tu dużo mówić, Skaza to po prostu kawał dobrego kryminału!

Mamy zbrodnię, skrytą pod pierzynką niefortunnego wypadku, mamy gliniarza z nosem wyczulonym na fałsz, mamy cały wór domysłów, teorii spiskowych i problemów zamiecionych pod dywan. Chełmża - niby małe miasteczko, niby cisza i spokój, a z każdą stroną na światło dzienne wychodzą nowe brudy i grzeszki, niby porządnych mieszkańców. Powieść jest doskonale utkana i porządnie rozbudowana, a autor niewątpliwie wie, jak się buduje napięcie.
Sylwetki bohaterów są ciekawie nakreślone - ich wewnętrzne rozterki, osobiste porażki i nękające ich cienie przeszłości, sprawiają, że z wieloma z nich można się utożsamić. Bernard Gross to policjant, którego da się lubić, zarówno w roli komisarza, jak i zwykłego człowieka, borykającego się z wieloma własnymi problemami. Z przyjemnością śledziłam też losy innych postaci i wciąż nie mogę uwierzyć w to, co finał podarował niektórym z nich…    

„Milczenie to skarb z ukrytą tajemnicą.”

Skaza to historia miłości, zdrady, wyrzutów sumienia. Opowiada o błędach, które tak łatwo popełnić, a tak trudno potem naprawić, o koszmarach nieustannie powracających z przeszłości, o mrocznych sekretach, wypełzających z ukrycia. Świetnie uknuta, pełna tajemnic, dająca do myślenia. Skaza wciąga, hipnotyzuje i więzi czytelnika w swoich kryminalnych sidłach. Jest to bardzo treściwy, pierwszy tom serii, którą z całą pewnością chcę kontynuować.

Kiedy poczujesz czytelnicze pragnienie krwi, znalezienia kilku trupów i rozwikłania pokrętnej zagadki, niezwłocznie sięgnij po Skazę – satysfakcja gwarantowana!       

„W książkach jest zapisana prawda o każdym z nas.
Wystarczy ją tylko odkryć.”

Twoja P.

Za kryminalną wyprawę do Chełmży dziękuję wydawnictwu 
CZWARTA STRONA