CIASTECZKO Z WRÓŻBĄ

 

 LISTOCENZJA z rodziny magicznych #nierecenzji się wywodzi, choć niczym kot, własnymi ścieżkami chodzi. Rządzi się własnymi prawami, nie przejmując się powtórzeniami. Niekiedy interpunkcję olewa - opisuje, jak czuje, nie tak, jak trzeba. Jest zlepkiem myśli, spostrzeżeń, zachwytów, pocztówką z podróży do książkowych bytów.
Historia jej powstania prosta, mało znana: twórczością pierwszej Czarownicy zainspirowana. Z drugiej Czarownicy zaklęcia zrodzona; trzeciej Czarownicy w pełni poświęcona.
Czasem brak jej sensu, czasem trochę smęci; czasem zauroczy, niekiedy zniechęci.
Popada chwilami ze skrajności w skrajność, więc czytasz Przybyszu na własną odpowiedzialność! :)
"PARABATAI to przyjaciel, który wybrał sobie Ciebie na swojego najlepszego przyjaciela, który uczynił waszą przyjaźń czymś trwałym. Taki ktoś na pewno Cię lubi i z pewnością nigdy nie będzie chciał przestać się z Tobą przyjaźnić." (Parabatajka = spolszczony Parabatai)

 W dzisiejszej listocenzji o książce...

• pełnej mroku, tajemnic, dziwnych stworów i niezwykłej magii snów 
• raczej bez wulgaryzmów 
• wolnej od erotyki 
• z garścią brutalnych scen
•  bez ryzyka łez   
• którą warto mieć na półce 
• wyśnionej w skali 7,5/10
  
  
  
  
  Droga Parabatajko, 
   

na papierowym talerzyku, przynoszę Ci dzisiaj prawdziwe Ciasteczko z wróżbą.
Muszę Cię jednak ostrzec...
Nie jest to wypiek zwyczajny, każdy bowiem, kto odważy się go skosztować, wpada natychmiast w gąszcz niepokojących, a niekiedy wręcz niebezpiecznych snów...

Wystarczy malutki okruszek, byś w tafli lustra ujrzała obcą twarz. Jeden niewielki kęs, a  wokół wyrośnie potężny las, wabiący szumem magii. Złowieszcze szepty będą próbowały namieszać Ci w głowie, ścieżki będą się plątać, a zło w pelerynie dobra będzie chciało wyprowadzić Cię w pole.
Chcesz wyjść z tego cało?
Pilnuj się Rudej.

W jej włosach niezmiennie tańczą płomienie, w głowie szaleje burza myśli, a pod jej nogi rzucają się coraz to nowe kłody.

Lecz ona się nie poddaje.

Ruda opuściła scenę Teatru snów, ale wróciła, by znaleźć odpowiedzi i wreszcie poznać swoje przeznaczenie.

Ciasteczko z wróżbą to powieść w nietypowym klimacie opowiadania. Kontynuacja losów Rudej zaskakuje, zdumiewa i hipnotyzuje równie mocno, jak pierwsza część. Autorka przyrządziła z słów kolejną, wspaniałą ucztę dla wyobraźni, a do słów dorzuciła jeszcze wspaniałe rysunki, które wzbogaciły całość.

W Ciasteczku z wróżbą szaleją żywioły, warczą złe stwory i dzieje się mnóstwo niepojętych rzeczy. Rudą nieustannie otacza senna mgła, ściga stado upiorów, a potencjalni sojusznicy, oferujący jej pomoc, nie zawsze mają czyste intencje...

Ciasteczko z wróżbą to historia owiana mrokiem, pachnąca intrygami, posypana koszmarem, dająca uczucie przyjemnego zagubienia. Coś, czym należy się delektować i zachwycać w spokoju.
Na początku byłam zaintrygowana dziwnym smakiem książki, potem z lekkim niepokojem zaczęłam się zastanawiać, czym właściwie zostałam poczęstowana, lecz po przegryzieniu na pół, wiedziałam już, że to jest to! Rozsmakowałam się w tej niecodziennej rzeczywistości i po przeczytaniu ostatniego zdania, poczułam wielki niedosyt. Zdecydowanie pragnę więcej i jestem ogromnie ciekawa, w jakie kłopoty uda się  jeszcze wplątać Rudej... 

 

Mam nadzieję, że narobiłam Ci apetytu na tę książkową ucztę.
Po obowiązkowej wizycie w Teatrze snów, koniecznie poczęstuj się Ciasteczkiem z wróżbą - tylko nie pochłoń go zbyt łapczywie!

Twoja P.

 Za przedpremierową ucztę bardzo dziękuję Autorce- mam nadzieję, że już niebawem Ciasteczko zagości na zasłużonym, papierowym talerzyku ;)