WYSPA NIEBIESKICH LISÓW

 

LISTOCENZJA z rodziny magicznych #nierecenzji się wywodzi, choć niczym kot, własnymi ścieżkami chodzi. Rządzi się własnymi prawami, nie przejmując się powtórzeniami. Niekiedy interpunkcję olewa - 
opisuje, jak czuje, nie tak, jak trzeba. Jest zlepkiem myśli, spostrzeżeń, zachwytów, pocztówką z podróży do książkowych bytów.
Historia jej powstania prosta, mało znana: twórczością pierwszej Czarownicy zainspirowana. Z drugiej Czarownicy zaklęcia zrodzona; trzeciej Czarownicy w pełni poświęcona.
Czasem brak jej sensu, czasem trochę smęci; czasem zauroczy, niekiedy zniechęci.
Popada chwilami ze skrajności w skrajność, więc czytasz Przybyszu na własną odpowiedzialność! :)

"PARABATAI to przyjaciel, który wybrał sobie Ciebie na swojego najlepszego przyjaciela, który uczynił waszą przyjaźń czymś trwałym. Taki ktoś na pewno Cię lubi i z pewnością nigdy nie będzie chciał przestać się z Tobą przyjaźnić." (Parabatajka = spolszczony Parabatai)

 W dzisiejszej listocenzji o książce...

• opartej na faktach, nielekkiej, lecz wspaniałej i wartościowej
• bez wulgaryzmów
• bez scen erotycznych
• bez scen brutalnych 
• raczej bez ryzyka łez
• którą warto mieć w swojej biblioteczce
• którą chwali 8/10 lisów z wysp i lasów

Droga Parabatajko, 

a gdyby tak rozwinąć żagle i ruszyć w nieznane,
by odkryć kolejne skrawki świata...
Z jednej strony mało realne marzenie, z drugiej wprost na wyciągnięcie ręki!


Wyspa niebieskich lisów to prawdziwa historia wielkich odkryć, odkryć, o których w szkole raczej nie usłyszysz, bądź usłyszysz niewiele. A szkoda, bo mimo że niełatwa to opowieść, długa i momentami żmudna, to warta szczegółowego poznania. Chyba pierwszy raz sięgnęłam po taką tematykę, lecz na pewno nie ostatni!

Zaciągnęłam się na statek Beringa, niekoniecznie świadoma tego, co robię. A potem było już za późno, żeby się wycofać, bo najzwyczajniej w świecie zapałałam ogromną potrzebą odbycia tej przygody do końca, mimo niepomyślnych wiatrów. 

Żmudna, to na pewno.
Szalenie pasjonująca, wręcz nieprawdopodobna.
Momentami ciężka, smutna i tak przygnębiająca, że musiałam się od niej odwrócić i schować w swojej kajucie...

Taka właśnie jest ta książka.
Niebanalna, odważna, budząca podziw.


Wyspa niebieskich lisów to niesamowita historia odkryć geograficznych, to opowieść o trudach podróży, odległych wyprawach, poświęceniu w imię nauki. Nie sądziłam, że tytuł tak gęsto zapełniony faktami historycznymi, może mi się tak bardzo spodobać, a teraz tak trudno mi o niej zapomnieć. Nawet jeżeli kiedyś słyszałam o legendarnej wyprawie Beringa, to wyparłam ten fakt z pamięci, a dzięki tej książce nie tylko poznałam całą ekspedycję, ale w pewien sposób zafascynowałam się tego typu literaturą faktu i chcę więcej tak wartościowych książek na mojej półce!

Wyspa niebieskich lisów to opowieść o wielkich oczekiwaniach i światowej skali odkryciach, ale też tragiczna historia ludzi, którzy w imię nauki stracili życie. Jestem pod wielkim wrażeniem, choć nie była to lektura łatwa. Zachęcam do podróży z Beringiem, zwłaszcza teraz, w tych dziwnych czasach...

Twoja P.

 Za niesamowicie odkrywczą przygodę dziękuję

WYDAWNICTWU POZNAŃSKIEMU